13 februari : zoeken van een onderwerp voor RZL : 20 min gewerkt (Melissa en Claudia)
februari : mail gestuurd naar leerkracht met onderwerp : 5min gewerkt
20 februari : opstellen van onderzoeksvragen en artikelkeuze : 2u gewerkt (Melissa en Claudia)
20 februari : lezen van artikelkeuze en onderzoeksvragen bekijken : half uur gewerkt (Melissa en Claudia)
5 maart : bijzoeken van onderzoeksvragen en artikels : 1 uur gewerkt (Melissa en Claudia)
21 maart : zoeken van filmpjes over tienermoeders en artikels : 1uur gewerkt (Melissa en Claudia)
21 maart : lezen van artikels en filmpjes bekijken : 2 uur gewerkt (Melissa en Claudia)
13 april : artikels en filmpjes op blog geplaatst : half uur gewerkt (Melissa en Claudia)
18 april : artikels gezocht over thema : 1 uur gewerkt (Melissa en Claudia)
18 april : artikels gelezen en samengevat : 1uur en half gewerkt (Melissa en Claudia)
2 mei : lezersbrief klasse Melissa gemaakt : half uur gewerkt (Melissa)
3 mei : artikels op blog gezet, antwoorden op onderzoeksvragen geformuleerd en op blog gezet : 4 uur gewerkt (Melissa en Claudia)
3 mei : bronnenlijst samengevat : haf uur gewerkt ( Melissa en Claudia)
5 mei : opstellen vragen interview en interview mama Melissa : 1 uur gewerkt (Melissa en Claudia)
6 mei : opstellen vragen interview en interview Sofie : 1 uur en half gewerkt (Melissa en Claudia)
7 mei : antwoorden geformuleerd op overige onderzoeksvragen : 1uur gewerkt (Melissa en Claudia)
7 mei : lezersbrief klasse Claudia : half uur gewerkt (Claudia)
8 mei : lezersbrieven, antwoorden op onderzoeksvragen, interviews op blog gezet : 1uur gewerkt (Melissa en Claudia)
8 mei : besluit geformuleerd en op blog gezet : 1 uur gewerkt (Melissa en Claudia)
Tienermoeders
woensdag 9 mei 2012
dinsdag 8 mei 2012
Interview met tienermoeder Sofie
Interview met Sofie. Sofie Raakte zwanger op haar 16de en is nu de gelukkige mama van de 5 jarige Thobias. Dit interview wordt afgenomen door Claudia en Melissa.
Claudia: Hallo Sofie. Mag ik je eerst en vooral bedanken voor dit interview, ik kan me voorstellen dat dit niet zo evident is?
Sofie: Het valt wel mee, ik ben ondertussen al 5 jaar mama dus ik heb wel tijd gehad om bepaalde dingen te verwerken en ze te kunnen plaatsen.
Melissa: Hoe oud was je toen je zwanger raakte?
Sofie: Ik was 16 en mijn vriend was 18 toen ik ontdekte dat ik zwanger was.
Claudia: Hoe ben je erachter gekomen dat je zwanger was?
Sofie: mijn regels bleven uit dus heb ik een zwangerschapstest gedaan en die was positief. Eerst begreep ik het niet hoe het kwam dat ik zwanger was want ik nam de pil. Toen ik erover nadacht begreep ik wat er gebeurd moet zijn. Ik had namelijk een maaginfectie gehad dus het kan zijn dat ik mijn pil terug uitgebraakt heb.
Melissa: Wat was de reactie van je vriend?
Sofie: Ik durfde het hem eerst niet vertellen omdat ik bang was dat hij me zou laten vallen maar ik heb het hem uiteindelijk wel verteld. Ik heb hem daarna enkele dagen niet meer gezien maar plots stond hij daar wel terug. Hij nam zijn verantwoordelijkheid op en wilde mij steunen en helpen zo goed hij kon.
Claudia: Zijn jullie nog samen?
Sofie: Ja we zijn nog altijd gelukkig samen en ik besef ook hoeveel geluk ik heb daarmee. Ik was totaal verrast toen hij na die enkele dagen terug aan mijn deur stond en hij is nog altijd niet vertrokken. Ik kan me dan ook geen betere papa voorstellen.
Melissa: Hoe reageerden je ouders?
Sofie: Die waren eerst teleurgesteld. Ze begrepen niet dat zoiets kon gebeuren. Na een tijd zijn ze wel bijgedraaid en kreeg ik ook van hen alle steun die ik nodig had. Vooral op financieel vlak hebben ze heel veel bijgedragen voor mij en daar ben ik ze zeer dankbaar voor. Ze zijn ook heel gelukkig nu dat ze op jongere leeftijd toch al grootouders zijn.
Claudia: Wat waren de gevolgen voor school?
Sofie: School was best wel zwaar. Tegen het einde van mijn zwangerschap en na de bevalling ben ik een tijd niet naar school geweest en dan was het wel moeilijk om terug alle leerstof bij te halen. Het was vooral moeilijk daarna om fulltime mama te zijn en toch ook nog huiswerk te moeten maken. De eindexamens van dat jaar waren bijzonder moeilijk. Veel tijd om te studeren had ik niet en Thobias was niet echt een vaste slaper. Gelukkig is dat wel beter geworden ondertussen.
Melissa: Wat vonden je vrienden hiervan?
Sofie: Die waren eerst toch wel verrast en hadden ook veel vragen hoe dit kon gebeuren maar ze vonden het wel tof en ook van hen kreeg ik veel steun vooral op het vlak van school dan. Zonder hen zou ik dat jaar moeten dubbelen hebben daar ben ik zeker van.
Claudia: Heb je ook negatieve reacties gekregen?
Sofie: Op school kreeg ik al wel eens een opmerking te horen maar daar trok ik me weinig van aan. Wel zag je dat de mensen je soms bekeken en over je stonden te praten en dat vond ik toch niet zo fijn. Vooral als ze niets van de situatie afweten vind ik niet dat ze het recht hebben om over iemand te oordelen. Zeker niet als ze die persoon niet kennen.
Melissa: Bij wie vond je vooral steun?
Sofie: Ik heb bij veel mensen steun gevonden. Ouders, vrienden, mijn vriend, …. ik besef hoeveel geluk ik daarmee heb want ik weet dat er andere zijn die in dezelfde situatie hebben gezeten als ik maar op maar weinig steun konden rekenen. Het is zeer belangrijk om te kunnen praten met iemand als je in deze situatie zit.
Claudia: Hoe staan de zaken vandaag?
Sofie: Thobias is nu 5 en zit in het derde kleuterklasje. Ik en mijn vriend wonen samen op een appartement en gaan beide werken. Het is dus niet altijd makkelijk om hem van school te halen maar daarvoor kan ik rekenen om mijn ouders en schoonouders.
Melissa: Nog iets om af te sluiten?
Sofie: Ik wil nogmaals zeggen hoe dankbaar ik ben aan mijn ouders, vriend, vrienden,… voor al de steun die ik van hen gekregen heb. Verder, als je iemand kent die in de situatie zit die ik heb meegemaakt probeer hen dan te helpen. Probeer er te zijn voor die persoon als is het maar om te praten want ook praten helpt heel veel.
Claudia: Nogmaals bedankt voor je tijd. Nog veel geluk in de toekomst en met de kleine Thobias.
Besluit Claudia en Melissa
Na het onderzoeken en beantwoorden van de onderzoeksvragen kunnen wij afleiden dat alles rond tienerzwangerschappen sterk afhangt van de plaats en situatie zoals bijvoorbeeld de religie. Deze hebben vaak een sterke doorslag over de keuze van abortus of verdergaan met de zwangerschap.
Vooral de vele getuigenissen waren interessant om lezen en tonen aan dat elke situatie verschillend is. De situatie dat men zich in bevindt en de steun die men krijgt van de directe omgeving zijn zeer belangrijk als het gaat om tienerzwangerschap.
Wanneer de media stopt met alleen de negatieve punten rondom tienerzwangerschappen uit te vergroten en meer begint te informeren kan dit taboe, dat het nog altijd is, misschien doorprikt worden. Hierdoor kunnen sommige situaties in de toekomst misschien vermeden worden.
Hierbij willen we jullie ook bedanken voor het opvolgen van onze blog.
Claudia en Melissa Studentes aan KH Leuven kleuteronderwijs
Intervieuw mama van Melissa
Dit interview hebben wij gevoerd met de mama van Melissa, zij was namelijk ook tienermoeder.
het leven van een tienermoeder :
Hoe oud was je ?
Ik werd bijna 19 toen ik te weten gekomen ben dat ik zwanger was.
Hoe ben je erachter gekomen?
Ik had telkens pijn in mijn onderbuik en was ook veel moe. Toen heb ik besloten om bloed te laten nemen bij de dokter. Zo heb ik vernomen dat ik ondertussen al 3 maanden zwanger was.
Wat was de reactie van je vriend?
Toen ik het nieuws aan mijn vriend vertelde schrok hij natuurlijk, net als ik. Het was compleet onverwacht want ik nam de pil. Het kindje kwam dus niet op een goed moment, we waren er beiden nog niet klaar voor, we woonden nog niet samen en werkten nog maar pas.
Hoe reageerden jullie ouders?
We hadden zenuwen om dit te vertellen aan onze ouders, omdat dit totaal onverwacht was. Toen we het gingen vertellen wist de vader van mijn man ondertussen al, al genoeg. Hij riep van ver "tis zover zeker, ne kleine op komst?!". Dat was dus makkelijk om te vertellen. Ze vonden dit vroeg maar hadden het liefste dat we het kindje zouden houden, ook mijn ouders dachten er zo over. Enkel was het toen nog als je een kind hebt moet je getrouwd zijn. Dus toen we besloten hadden om het kind te houden zijn we snel getrouwd omdat ik namelijk al 3 maanden ver was.
Zijn jullie nog samen?
ja, wij zijn getrouwd op mijn 19 en mijn man was toen 23. Ondertussen hebben we 2 kinderen.
Wat waren de gevolgen voor school ?
Ik en mijn man gingen niet meer naar school dus daar hadden we geen problemen mee. We woonden enkel nog niet samen en waren niet getrouwd, dat hebben we gedaan met de hulp van onze ouders. Want financieel is het als tienermoeder nu eenmaal niet simpel.
Wat vonden je vrienden hiervan?
Ze hebben niets negatief gezegd over de zwangerschap, ze hebben me allemaal meteen proficiat gewenst.
Heb je ook negatieve reacties gekregen?
Neen, toen ik zwanger was, was het nog niet zoals nu. het werd aanvaard. Er waren mensen die ervan schrokken maar dit werd niet in een negatief daglicht gestopt.
Bij wie vond je vooral steun?
Vooral bij mijn ouders en mijn man. Het was een moeilijke periode omdat er nog zoveel moest gebeuren voor 'ons Melissa' kwam. We moesten opzoek naar een eigen woonst, we gingen trouwen, alles voor de geboorte moest nog in orde gemaakt worden, we hadden veel geluk met onze ouders. Ze hebben ons in dik en dun gesteund.
Ook heb ik nog altijd geen spijt van mijn keuze die ik genomen heb.
We bedanken de mama van Melissa van harte voor dit interview.
Melissa en Claudia
het leven van een tienermoeder :
Hoe oud was je ?
Ik werd bijna 19 toen ik te weten gekomen ben dat ik zwanger was.
Hoe ben je erachter gekomen?
Ik had telkens pijn in mijn onderbuik en was ook veel moe. Toen heb ik besloten om bloed te laten nemen bij de dokter. Zo heb ik vernomen dat ik ondertussen al 3 maanden zwanger was.
Wat was de reactie van je vriend?
Toen ik het nieuws aan mijn vriend vertelde schrok hij natuurlijk, net als ik. Het was compleet onverwacht want ik nam de pil. Het kindje kwam dus niet op een goed moment, we waren er beiden nog niet klaar voor, we woonden nog niet samen en werkten nog maar pas.
Hoe reageerden jullie ouders?
We hadden zenuwen om dit te vertellen aan onze ouders, omdat dit totaal onverwacht was. Toen we het gingen vertellen wist de vader van mijn man ondertussen al, al genoeg. Hij riep van ver "tis zover zeker, ne kleine op komst?!". Dat was dus makkelijk om te vertellen. Ze vonden dit vroeg maar hadden het liefste dat we het kindje zouden houden, ook mijn ouders dachten er zo over. Enkel was het toen nog als je een kind hebt moet je getrouwd zijn. Dus toen we besloten hadden om het kind te houden zijn we snel getrouwd omdat ik namelijk al 3 maanden ver was.
Zijn jullie nog samen?
ja, wij zijn getrouwd op mijn 19 en mijn man was toen 23. Ondertussen hebben we 2 kinderen.
Wat waren de gevolgen voor school ?
Ik en mijn man gingen niet meer naar school dus daar hadden we geen problemen mee. We woonden enkel nog niet samen en waren niet getrouwd, dat hebben we gedaan met de hulp van onze ouders. Want financieel is het als tienermoeder nu eenmaal niet simpel.
Wat vonden je vrienden hiervan?
Ze hebben niets negatief gezegd over de zwangerschap, ze hebben me allemaal meteen proficiat gewenst.
Heb je ook negatieve reacties gekregen?
Neen, toen ik zwanger was, was het nog niet zoals nu. het werd aanvaard. Er waren mensen die ervan schrokken maar dit werd niet in een negatief daglicht gestopt.
Bij wie vond je vooral steun?
Vooral bij mijn ouders en mijn man. Het was een moeilijke periode omdat er nog zoveel moest gebeuren voor 'ons Melissa' kwam. We moesten opzoek naar een eigen woonst, we gingen trouwen, alles voor de geboorte moest nog in orde gemaakt worden, we hadden veel geluk met onze ouders. Ze hebben ons in dik en dun gesteund.
Ook heb ik nog altijd geen spijt van mijn keuze die ik genomen heb.
We bedanken de mama van Melissa van harte voor dit interview.
Melissa en Claudia
Lezersbrief Klasse Melissa
Beste lezer(s),
Voor het vak RZL kregen wij de opdracht een
onderzoek te doen rond een zelfgekozen thema. Ik heb gekozen voor tienermoeders
en het verdere verloop hiervan. Omdat hier vele vooroordelen over bestaan en
dit me sterk aanspreekt zou ik graag dit thema toch eens verder willen
uitdiepen en antwoord krijgen op al de onduidelijkheden die hier met gepaard
gaan.
Het aantal tienerzwangerschappen is de afgelopen jaren sterk gestegen en dit wordt ons vooral duidelijk gemaakt door de media. De media
houdt ons steeds op de hoogte van hoe jong de tienermoeders wel niet zijn en
hoe sterk dit aantal elk jaar stijgt. Door deze media aandacht worden er veel vooroordelen verspreid. Maar in plaats van al die vooroordelen te hebben zouden we beter eens
nadenken over dit stijgende aantal. Maar ook over de steeds jongere leeftijd
waarbij meisjes zwanger worden.
In sommige gemeenschappen ligt het probleem vooral in
het onderwijs, omdat ze daar voor onthouding zijn en niet achter het concept
van anticonceptie staan. In die scholen volgen ze strikt de katholieke regels
op, waardoor de kinderen niet voldoende op de hoogte zijn van
anticonceptiemiddelen. Het is dus vooral nodig dat we de kinderen op vroege
leeftijd kennis laten maken met anticonceptie. Dit is in hun eigen voordeel
maar zo worden andere ook beschermd.
Godsdienst heeft dus ook iets te maken met
tienerzwangerschappen. Sommige godsdiensten verbieden het recht op abortus in
alle gevallen waardoor er in sommige gemeenschappen veel meer
tienerzwangerschappen voorkomen. Het is begrijpelijk dat sommigen dit strikt
opvolgen en alles doen voor hun geloof. De sterk gelovigen zullen dan kiezen
voor hun zwangerschap ongeacht hun leeftijd. Maar als er risico’s aan
vasthangen zou je er best eerst goed over nadenken. Ook kan je je op
verschillende manieren informeren over de gevolgen van je keuze.
Tienerzwangerschappen is iets waar veel te weinig
over gepraat wordt, en dit is juist belangrijk voor de leerlingen. Praat er in
de klas over, leer ze alles wat ze moeten weten om een zwangerschap te
voorkomen als dit niet gewilt is en leg ze vooral ook uit wat de gevolgen
hiervan kunnen zijn als ze niet de juiste beschermingsmiddelen gebruiken.
Leerlingen hebben het nodig dat ze met gevolgen worden geconfronteerd zodat ze
weten wat het is om tienerouders te zijn. We moeten ervoor zorgen dat
tienerzwangerschappen geen taboe meer is in onze leefwereld. Zodat er meer
wordt bij nagedacht en ook als het gebeurd dat dit niet wordt aanzien als een schandaal
en de personen in kwestie de nodige steun zullen krijgen.
De meningen rond dit onderwerp zullen steeds verdeeld blijven, en dit zal jammer genoeg niet veranderen.
Bedankt
Melissa Snels
Antwoord op onderzoeksvraag 7
7) Wordt tienerzwangerschap aanvaard in de maatschappij?
Tienermoeders worden in de eerste plaats als tieners en dan pas als moeders beschouwd. Het gedrag dat men toeschrijft aan tieners is ongepast voor een moeder. Hiermee wordt aangetoond dat een tienermoeder enkel een slechte moeder kan zijn. De spontane positieve gevolgen van moederschap, zoals zelfrealisatie en sociale aanvaarding, zouden niet gelden voor tieners. Het is moeilijk voor tienermoeders om aan dit sociale construct te ontsnappen. Ze moeten hun adolescent-zijn afzweren om als goede moeder te worden aanvaard. Het spreekt voor zich dat adolescenten zich vaak gestigmatiseerd en in de steek gelaten voelen door gezondheidswerkers.
Lezersbrief Klasse Claudia
Beste lezer(s),
Als opdracht voor het vak RZL moest ik een zelfgekozen thema onderzoeken. Als onderwerp koos ik tienermoeders omdat er hieromtrent in de huidige samenleving toch nog veel taboe rond bestaat en omdat ik het een interessant onderwerp vind. Daarom ben ik dit onderwerp verder gaan onderzoeken om antwoord te krijgen over de vele onduidelijkheden.
Zwangerschap bij tieners is er zo goed als altijd geweest maar de laatste jaren is dit onderwerp bijzonder actueel geworden en dit vooral door de media. Kranten gaan meer en meer in op de leeftijd van de tienermoeders, wat hun aantallen zijn, … en op televisie duiken meer en meer programma’s op over het dagelijkse leven van tienermoeders waar vooral de nadruk wordt gelegd op de negatieve kanten van de tienerzwangerschap. Veel minder bericht de media over de oorzaken van tienerzwangerschappen en de stijgende aantallen hiervan, of hoe het komt dat het aantal zwangerschappen maar blijft stijgen.
Oorzaken hiervan kunnen we o.a. terugvinden in het onderwijs. In sommige scholen is het een taboe om over seksualiteit te praten, laat staan over het bestaan en gebruik van anticonceptiemiddelen. De jongeren zijn dus slecht geïnformeerd.
Een andere oorzaak kunnen we vinden bij enkele godsdiensten die bijvoorbeeld abortus verbieden. Door het strenge geloof is het in sommige landen niet toegelaten abortus te plegen waardoor het aantal tienerzwangerschappen er duidelijk hoger ligt. Ook bij zwangerschap door bijvoorbeeld een verkrachting is het vaak niet mogelijk om voor abortus te kiezen. Vooral in Afrikaanse landen is dit een veel voorkomend probleem.
In sommige landen, vooral Afrikaanse, zal het moeilijk zijn om tienerzwangerschappen en alle problemen hieromtrent op te lossen door de strenge regels die de godsdienst er oplegt en die de bevolking strikt volgt. In de westerse landen kan er echter meer aan gedaan worden. In het onderwijs kan men bijvoorbeeld meer aandacht aan dit onderwerp schenken en de taboe hierover doorbreken. Men moet jongeren wijzen op de gevolgen die het heeft, niet alleen voor hen maar ook voor hun directe omgeving zoals de ouders. Ook moet men meer informatie geven over de verschillende anticonceptiemiddelen die er zijn en het juiste gebruik ervan. Het minste dat de scholen zouden moeten doen is jongeren informatie geven over de verschillende centra en hulplijnen waar ze terechtkunnen met hun vragen en problemen over dit onderwerp.
Samen kunnen we het taboe rond tienerzwangerschappen doorbreken, door er over te praten en steun te geven aan zij die het nodig hebben.
Bedankt
Claudia Janssens
Studente KH Leuven
Kleuteronderwijs Diest
Abonneren op:
Posts (Atom)